ดูมาแล้ว The Lunchbox โรแมนติคภารตะที่ไม่เหมาะสำหรับดูตอนหิว

THE LUNCHBOX: อย่างหนึ่งที่คนทำหนังเรื่อง The Lunchbox ละเลยหรือมองข้ามไปก็คือ การ (ไม่) ขึ้นคำเตือนผู้ชมว่า ไม่ควรดูหนังเรื่องนี้ในตอนที่ท้องว่าง และนั่นทำให้นี่เป็นหนังที่เหมาะสำหรับการโปรโมทอาหารอินเดียให้เป็นที่รู้จักของชาวโลก

ในภาพรวม The Lunchbox เป็นหนังโรแมนซ์ที่อบอุ่น และโดยที่ยังคงรักษาความ honest ได้อย่างน่าทึ่ง เมืองมุมไบก็ยังคงไม่ใช่ดินแดนแห่งสรวงสวรรค์ แต่มันก็ ‘good enough’ และ ‘realistic enough’ สำหรับการเป็นฉากหลังของหนังที่ว่าด้วยความรักของคนสองคนที่ไม่เคยพบหน้าค่าตากัน อันที่จริง หนังไม่เคยหลงลืมใส่ภาพความแออัดยัดทะยาน ด้านที่ไม่น่ารื่นรมย์ของเมือง แต่ในอีกด้านหนึ่ง มันก็มีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด โดยเฉพาะการถ่ายทอดความเป็นไปของเมืองผ่านระบบการส่งอาหารปิ่นโตซึ่งต้องพึ่งพาระบบการขนส่งนานาชนิด
แต่ความน่าอัศจรรย์จริงๆได้แก่การแสดงของอิร์แฟน ข่านในบทหนุ่มใหญ่ผู้ซึ่งชีวิตในแบบซังกะตายของเขา-กำลังจะพบกับความเปลี่ยนแปลง ไม่รู้ว่าใครจะบอกว่ายังไง แต่ข้าพเจ้าขอเรียกว่า บทบาทการแสดงของนักแสดงผู้คร่ำหวอดนี่ว่าเป็น ‘role of a lifetime’

โดย ประวิทย์ แต่งอักษร
ที่มา https://www.facebook.com/photo.php?fbid=296170480534036&set=a.104326393051780.11403.100004232590256&type=1&theater