By Sadaos
Fastlife อัลบั้มเดี่ยวชุดแรกของโจ โจนาส หรือ ดีเจ แดงเจอร์ ออกมาในปี 2011 ช่วงเวลาที่ความนิยมในวง The Jonas Brothes วงทรีโอสามศรีพี่น้องตระกูลโจนาส ที่มีเขา เควิน และนิค เป็นสมาชิกเสื่อมถอย อัลบั้มของวงขายได้ไม่ดี รายการทีวีของพวกเขาถูกยกเลิก และกับงานเดี่ยวของตัวเอง ก็ขายได้แค่ 45,000 ก็อปปี ส่วนเสียงวิจารณ์เอง Fastlife ก็ทำได้ไม่ดีนัก
โจหายหน้าหายตาไปพักใหญ่ ก่อนที่จะมีซิงเกิลใหม่ Cake by the Ocean โดยเป็นการทำงานร่วมกับเพื่อน แจ็ค ลอว์เลสส์, โคล วิทเทิล และ จินจู ลี โดยใช้ชื่อวงว่า ดีเอ็นซีอี ออกมาในปลายปี 2558 ที่ปล่อยอีพีชื่อเดียวกันกับวงให้แฟนๆ ได้ฟังในเวลาไล่ๆ กันน
และในปีนี้ พวกเขาก็มีอัลบั้มเต็มๆ ที่ชื่อ DNCE ให้แฟนๆ ได้สัมผัสกันอย่างเต็มที่สักที
เพลงของดีเอ็นซีอีก็คือเพลงป็อป-แดนซ์สนุกๆ ที่ได้อิทธิพลมาจากดนตรีในยุค 80แต่ไม่ใช่จากวงซินธ์-ป็อป หรือว่าพวกวงนิว เวฟทั้งหลาย ที่ดูจะมีศิลปินในยุคนี้ ‘เลือก’ ที่จะเป็นแบบนั้น หากเป็นงานป็อปวัยรุ่น ซาวนด์อเมริกันจ๋าจัดจ้าน มีทางของฟังค์ ของดิสโก รวมไปถึงโซล ผสมผสานอยู่
ในแบบที่ฟังแล้ว ก็ทำให้นึกถึงเพลงของวงอย่าง New Kids on the Block
อีกอย่างที่ทำให้เพลงของดีเอ็นซีอี มีเสน่ห์ เป็นรสชาติที่แตกต่างไปจากงานป็อป-แดนซ์ในตลาดเหมือนๆ กันก็คือ พวกเขาเติมริฟฟ์กีตาร์ หรือความหนักแน่นในแบบร็อคลงมาในเพลงด้วย ทำให้ฟังเข้มข้น จริงจัง ไม่ได้ออกเป็นงานบับเบิล กัม ที่ดนตรีออกไปทางบางเบา เน้นติดหู ฟังง่ายสดใสเป็นหลัก
นอกจากนี้ สีสัน สำเนียงดนตรีที่แต่งเติมเข้ามาก็ถือว่าหลากหลาย มีทั้งสกาอย่างที่ได้ยินใน Blow ซึ่งอาจจะฟังแล้วคิดถึงวงอย่าง Smash Mouth ขึ้นมาได้ง่ายๆ, มีเพลงที่เอาดนตรีอะคูสติค มาช่วยขายความซึ้ง เช่น Almost ที่เสียงร้องออดอ้อนได้ใจเหลือเกิน หรือ Pay My Rent ก็เป็นบัลลาด อะคูสติค บาดใจ ที่ทำเอา One Direction หนาวๆ ร้อนๆ ได้ไม่ยาก ส่วน Good Day ก็เป็นป็อปใสๆ ฟังสบายๆ ดนตรีรีแลกซ์ สมกับที่ชื่อเพลงเป็น แต่แอบมีเสียงดิสทอร์ต กีตาร์แทรกเข้ามาเป็นมุขเก๋ๆ ฟังเท่ เป็นระยะๆ
แล้วก็ฟังให้รู้สึกถึงความเป็นงาน ‘เล่นสด’ ที่ผสมผสานเครื่องเคราจำพวกโปรแกรม ดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ ทั้งหลายเข้ากับดนตรีเล่นสดได้อย่างกลมกลืนลงตัว ไม่ใช่งานอิเล็กทรอนิกส์-ป็อป ที่ฟังแข็งๆ ให้ความรู้สึกแห้งแล้ง ชนิดที่่ต่างคน ต่างฟังเพลงจากอัลบั้มนี้ อาจจะแสดงลีลา ท่าทางที่แตกต่างกันก็ได้ บางคนอาจจะ ชูมือขวา หรือบางรายอาจจะออกลีลาท่าเต้น แต่ที่เหมือนกันก็คือ ทุกคนมีความสุข สนุกไปกับเพลง ปลดปล่อยอารมณ์ไปกับตัวโน้ต และจังหวะ
ในขณะเดียวกันการแต่งเพลงก็เต็มไปด้วยเซนส์ป็อป แม่น โดน ทุกเพลงมาพร้อมท่วงทำนองที่ลื่นไหล ฮุคที่ติดหูง่าย แม้ในบางเพลงอาจจะไม่ใช่ที่คำร้องที่ฟังแล้วคลิก หากเมโลดีของเพลง ก็จะติดในหู วนเวียนในความรู้สึกได้ไม่ยาก อย่างที่ได้ยินใน Cake By the Ocean หรือ Toothbrush
ทำให้ช่วงเวลาส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่แบบนี้ อัลบั้มเต็มชุดแรกของดีเอ็นซีอี ก็ถือว่าเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ เมื่อเต็มไปด้วยงานเพลงสำหรับปาร์ตี้, ฟลอร์เต้นรำ หรือช่วงเวลาของความรื่นรมย์, ร่าเริง แบบสดใส ร่าเริง
โดยตัวอัลบั้มฉบับปกติ จะมีเพลงให้ฟังกันทั้งหมด 14 เพลง แต่หากเป็นฉบับดีลักซ์ จะมีเพลงเพิ่มมาอีก 3 เพลงคือ Jinx และสองเพลงซิงเกิลในฉบับแสดงสด Cake by the Ocean และ Body Moves เพื่อให้คุ้มค่ามากยิ่งขึ้น นอกเหนือไปจากใช้เปิดส่งท้ายปีนี้ได้ยกชุดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
จากเรื่อง DNCE อัลบั้มเพลงเริงระบำ ที่สนุก สดใสที่สุดของปีนี้ คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ โดย นพปฎล พลศิลป์
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่
What is your reaction?
