MILLION DOLLAR ARM: สร้างจากเรื่องจริง ของตัวแทนนักกีฬา ที่อยู่ในสภาวะตกอับ ไม่มีนักกีฬาเจ๋งๆ อยู่ในมือจนต้องหาทางออกด้วยการจัดเรียลิตี ที่อินเดียเพื่อหาตัวมือขว้างของกีฬาเบสบอล พร้อมทั้งเปิดตลาดกีฬาในประเภทนี้ที่นี่ไปพร้อมๆ กัน
หนังอยู่ในกลุ่มของหนังกีฬาส่วนใหญ่ ที่เป็นพวกปลุกความฝัน จรรโลงใจ ให้ความหวัง เป็นเรื่องการต่อสู้ของคนที่ดูแล้วไม่มีทางชนะ ทั้งในส่วนของตัวเอเยนท์ และตัวนักกีฬาที่ถูกเขาคัดเลือกมา ที่ต้องเจอกับอุปสรรคที่เข้ามาขวางทางมากมาย ทั้งในเรื่องของหน้าที่การงาน อาชีพ และเรื่องส่วนตัว ซึ่งท้ายที่สุดก็ไม่น่าจะผิดไปจากที่คาดๆ กันไว้ และแน่นอนว่าจบได้อย่างน่าประทับใจ ในแบบที่หลายๆ คนอาจน้ำตาซึม แม้ตัวหนังเองจะเล่าเรื่องได้อย่างเชื่องช้า… หลายๆ ช่วงดูอืด และเนือย และไม่ช่วยให้หนังคืบหน้า ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางไปอินเดียของตัวเบิร์นสไตน์ หรือว่าเรื่องโรแมนติคที่ดูเวิ่นเว้อ แต่ก็มีมุขน่ารักๆ มาสลับให้ไม่นิ่งเกินไปบ้าง
ส่วนประเด็นการเป็น “ครอบครัว” เดียวกัน ที่หนังพยายามเน้น ก็ไม่ได้ถูกนำเสนอให้ลงลึกแบบกินใจสักเท่าไหร่ แถมที่สุดแล้ว… ตัวเบิร์นสไตน์ก็ไม่ได้แสดงให้รู้สึกถึงอะไรตรงนี้ หรือพบจุดเปลี่ยน จนเกิดการเปลี่ยนแปลงในตอนท้าย
เพราะชะตากรรมของเด็กๆ 2 คนจากอินเดียต่างหาก ที่ทำให้หนังปิดลงได้อย่างที่เห็น และอย่างน้อยคนทำงานก็ “ขาย” ตรงนี้เป็น หนังเลยไม่ต้องส่งคนดูออกจากโรงด้วยอารมณ์ที่แห้งแล้ง และความรู้สึกที่ห่างเหิน
โดย นพปฎล พลศิลป์