วันนี้ในโลกดนตรี 22 มีนาคม

1943: วันเกิดของจอร์จ เบนสัน นักดนตรี, มือกีตาร์ และนักร้อง-นักแต่งเพลง

อัลบัม ‘Breezin’’ ของเบนสัน ทำยอดขายในระดับสามแผ่นแพลทินัม และขึ้นถึงอันดับ 1 ในชาร์ตบิลล์บอร์ด เมื่อปี 1976

เบนสันมีผลงานอัลบัมออกมามากกว่า 30 ชุด

1948: แอนดรูว์ ลอยด์ เว็บเบอร์ เกิดที่เคนซิงตัน, ลอนดอน ประเทศอังกฤษ นักประพันธ์เพลงและมันสมองที่อยู่เบื้องหลังของละครเพลงฮิต ๆ ทั้งบรอดเวย์และเวสต์เอนด์  อย่าง ‘Jesus Christ Superstar’, ‘Cats’, ‘Evita’ และ ‘The Phantom of the Opera’ รายนี้ เติบโตมาในครอบครัวดนตรีอย่างแท้จริง ซึ่งกระตุ้นให้เขามีความสนใจทางด้านดนตรีเป็นอย่างมาก 

จูเลียน – น้องชายเป็นนักเซลโลผู้เก่งกาจ ส่วนวิลเลียม ลอยด์ เว็บเบอร์ ก็เป็นนักประพันธ์เพลงที่มีชื่อเสียง และจีน เฮอร์ไมโอนี จอห์นสโตน ก็เป็นทั้งนักไวโอลินและนักเปียโน ตอนอายุ 9 ขวบ ลอยด์ เว็บเบอร์ก็ประพันธ์เพลงด้วยตัวเองได้แล้ว และนำไปใช้ในการแสดงที่โรงละครของเล่นของตัวเอง ซึ่งเป็นเพลงซุต (Suit) สั้น ๆ ที่บรรเลงด้วยเครื่องดนตรี 6 ชิ้น 

การได้ทำงานร่วมงานกับนักประพันธ์เนื้อร้องทิม ไรซ์ ทำให้เขากลายเป็นที่รู้จักและมีผลงานอมตะมากมาย โดยผลงานเรื่องแรกที่ทำให้มีชื่อเสียงก็คือ งานในตอนต้นยุค ’70 ที่นำเอาเรื่องราวในไบเบิล มาเล่าใหม่ กลายเป็น ‘Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat’ และงานร็อคโอเปราที่ว่าด้วยชีวิตของอดีตสตรีหมายเลข 1 ของอาร์เจนตินา เอวา เปรอน ‘Evita’ ซึ่งทำให้เขาคว้ารางวัลโทนีอวอร์ด สาขาดนตรียอดเยี่ยมตัวแรกมาครอง 

ในปี 1977 เขาได้ก่อตั้งกลุ่ม the Really Useful Group ที่กลายเป็นหนึ่งในผู้บริหารโรงละครที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในลอนดอน และในอีกราว ๆ 1 ทศวรรษเขาก็มีผลงานมาสเตอร์พีซออกมาให้ได้ชม เมื่อ ‘The Phantom of the Opera’ เปิดแสดงในปี 1986 และประสบความสำเร็จมากกว่า ‘Cats’ ละครเพลงของลอยด์ เว็บเบอร์อีกเรื่อง จนกลายเป็นละครเพลงบรอดเวย์ที่เปิดแสดงยาวนานที่สุดตลอดกาล

ในฐานะผู้ประพันธ์ดนตรีและผู้อำนวยการแสดงละครเพลงมากกว่า 13 เรื่อง ลอยด์ เว็บเบอร์ได้รับรางวัลมากมายมาครอง ไม่ว่าจะเป็น อะคาเดมี อวอร์ดส์, โทนี อะวอร์ดส์, ไอวอร์ โนเวลโล อวอร์ดส์ ที่เป็นรางวัลด้านการแต่งเพลงและประพันธ์ดนตรีอันทรงเกียรติ ซึ่งตั้งชื่อตามศิลปินระดับตำนานของอังกฤษ, รางวัลลูกโลกทองคำ และแกรมมี 

หลาย ๆ เพลงของเขาถูกนำไปบันทึกเสียงซ้ำแล้วซ้ำเล่า และกลายเป็นเพลงฮิต อาทิ “All I Ask of You” จาก ‘The Phantom of the Opera’, “I Don’t Know How to Love Him” จาก ‘Jesus Christ Superstar’, “Don’t Cry for Me, Argentina” จาก ‘Evita’ และ “Any Dream Will Do” จาก ‘Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat’

นอกจากนี้เขายังได้รับบรรดาศักดิ์เป็น ท่านลอร์ด เมื่อได้รับการแต่งตั้งเป็นอัศวินจากพระราชินีเอลิซาเบ็ธที่ 2 เมื่อปี 1992 และได้รับการยกย่องให้เป็นบารอนในเวลาต่อมา

1974: The Eagles ออกอัลบัมชุดที่ 3 ‘On the Border’ ซึ่งเป็นอัลบัมชุดแรกของวง ที่มีดอน เฟลเดอร์ เป็นมือกีตาร์

อัลบัมชุดนี้มีเพลงซิงเกิล 3 เพลง ได้แก่ “Already Gone”, “James Dean” และ “Best of My Love”

แล้วที่น่าสนใจก็คือ มีการสลักข้อความซ่อนเอาไว้ในร่องของแผ่นเสียงบางแผ่นด้วยว่า “He who hesitates is lunch”

1980: Pink Floyd มีเพลงขึ้นอันดับ 1 ชาร์ตฮ็อต 100 ในสหรัฐอเมริกา จาก “Another Brick In The Wall (part II)” ที่ครองอันดับ 1 อยู่นานถึง 4 สัปดาห์ การมีเพลงฮิตเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยากยิ่งสำหรับวงดนตรีวงนี้ ที่มีเพลงติดท็อป 40 ของชาร์ตแค่ “Money” ที่ขึ้นไปถึงอันดับ 13 ในปี 1973 แค่เพลงเดียว 

พิงก์ ฟลอยด์ไม่ใช่วงดนตรีที่เป็นที่รู้จักจากการปล่อยซิงเกิล โดยส่วนใหญ่ผลงานของพวกเขาที่ออกมาช่วงหลังยุค 1960 จะให้ความสำคัญกับการทำเป็นคอนเซ็ปต์อัลบัม ที่เต็มไปด้วยความละเอียดละออมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่หลังจากเพลงนี้ประสบความสำเร็จบนชาร์ตเพลงของอังกฤษช่วงคริสต์มาสปี 1979 ก็มีการปล่อยเพลงที่มีสีสันของงานดิสโกเพลงนี้เป็นแผ่น 7 นิ้วในสหรัฐอเมริกา เพื่อสนับสนุน ‘The Wall’ อัลบัมคู่ชุดใหม่ของวง

บ็อบ เอซริน โปรดิวเซอร์ เป็นคนจัดการเปลี่ยนแปลงเดโมเพลงต้นฉบับของวง ที่มีความยาวแค่นาทีครึ่ง ให้กลายเป็นงานหลายร่องเสียงระดับมาสเตอร์พีซ โดยใช้เทคโนโลยีในสตูดิโอที่สุดล้ำในตอนนั้น มาก็อปปีเพลงแล้วก็แปะเทปบันทึกเสียง เพื่อเพิ่มความยาวให้กับเพลง เขายังเป็นคนตัดสินใจได้อย่างมีแรงบันดาลใจด้วยการเติมเสียงร้องของวงประสานเสียงเด็ก ๆ โรงเรียนในลอนดอน เข้ามาในท่อนที่สอง ซึ่งเป็นรูปแบบที่คล้าย ๆ กันกับที่เขาใช้ใน “School’s Out” เพลงฮิตของอลิซ คูเปอร์ ที่ออกตามมา และในครั้งนี้ก็ทำให้ “Another Brick In The Wall (part II)” กลายเป็นซิงเกิลที่ประสบความสำเร็จทางธุรกิจของพิงก์ ฟลอยด์ตลอดกาล 

แต่การบันทึกเสียงเพลงนี้ที่ทำงานกันทั้งที่ลอนดอน, ปารีส และนิว ยอร์ก กลับเต็มไปด้วยปัญหา เมื่อการลงโทษทางภาษีตามกฎหมายของอังกฤษ บีบให้วงต้องไปใช้ชีวิตนอกประเทศอยู่นานถึง 1 ปี คำว่า กำแพง (wall) ที่เป็นชื่ออัลบัม ถูกนำมาใช้ทั้งเป็นนัยในการขวางกั้นระหว่างวงกับคนฟัง และเป็นกำแพงตามความหมายจริง ๆ ของคำ ในการแสดงสด เวทีจะมีการออกแบบอย่างวิจิตรอลังการ มีการสร้างกำแพงจำลองขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ต่อหน้านักดนตรี

ขณะที่โรเจอร์ วอเทอร์ส ผู้นำวง ก็รู้สึกไม่พอใจบรรดาเพื่อนร่วมวง ที่ไม่ยอมมีส่วนร่วมกับความคิดสร้างสรรค์ของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ จนริชาร์ด ไรท์ หนึ่งในสมาชิกวงรุ่นก่อตั้ง ถูกไล่ออกโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย ก่อนจะถูกจ้างในฐานะนักดนตรีรับจ้างเมื่อทางวงออกทัวร์ ที่น่าตลกก็คือ ด้วยงบโปรดัคชันที่สูงลิบลิ่ว ทำให้ไรท์เป็นสมาชิกของพิงก์ฟลอยด์เพียงคนเดียวที่ได้เงินจากการออกทัวร์ครั้งนี้ แต่ไม่ใช่ในฐานะสมาชิกวง

หลังเกาะอันดับ 1 ได้ 1 เดือน “Another Brick In The Wall (part II)” ก็หล่นลงจากบัลลังก์ โดยซิงเกิลต่อมาของพิงก์ ฟลอยด์ “Run Like Hell” ไม่สามารถทำได้ในแบบเดียวกัน อัลบัมต่อมาของพวกเขา ‘The Final Cut’ ที่ออกมาในปี 1983 ก็กลายเป็นงานชุดสุดท้าย ที่วอเทอร์สเป็นคนกุมหางเสือของพิงก์ ฟลอยด์ 

1992: โพลีแกรม เรคอร์ดส์ ออกมาประกาศอย่างเป็นทางการว่า วงดูโอ Tears For Fears ได้แยกทางกันแล้ว โดยโรแลนด์ ออร์ซาบัล จะยังทำงานเพลงในนาม เทียร์ส ฟอร์ เฟียร์ส ต่อ

ตลอกการทำงานที่ผ่านมา เทียร์ส ฟอร์ เฟียร์ส มีเพลงท็อปโฟร์ตี บนชาร์ตเพลงฮิตของอังกฤษมากถึง 15 เพลง และมีเพลงอันดับ1 ในสหรัฐอเมริกา 2 เพลง

สองสมาชิกของวง กลับมารวมตัวกันอีกครั้งในปี 2004

สนับสนุนเราได้ที่ -:> https://facebook.com/becomesupporter/Sadaos/ หรือที่บัญชีธนาคารกสิกรไทย หมายเลข 100-2-10283-4 แล้วส่งสลิปการโอนมาที่กล่องข้อความของเพจ sadaos หรือที่อีเมล shopsadaos@gmail.com เพื่อรับของขวัญแทนคำขอบคุณ

ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านวิจารณ์หนังและเพลง ได้ด้วยการกดไลค์เพจสะเด่าส์ ได้ที่นี่