เบื้องหลัง กว่าจะเป็นอัลบั้ม Foeverly ของ บิลลี โจ อาร์มสตรอง และนอราห์ โจนส์ (ตอนจบ)

(อ่านตอนแรกได้ที่ http://bit.ly/1f7l01C)

[one_half] การทำอัลบั้ม Foreverly ที่เป็นการเอาอัลบั้มชุด Songs Our Daddy Taught Us ของดิ เอเวอร์ลี บราเธอร์ส เมื่อปี 1958 มาทำใหม่ ของบิลลี โจ อาร์มสตรอง แกนนำของวงพังค์ร็อค กรีนเดย์ กับนอราห์ โจนส์ เริ่มจากการที่อาร์มสตรองไปพบกับอัลบั้มชุดที่ว่า และแปลกใจกับคอนเส็ปท์ของอัลบั้มที่ต่างไปจากงานชุดอื่นๆ ของดิ เอเวอร์ลี บราเธอร์ส

แต่การเลือกโจนส์มาทำงาน เป็นคำแนะนำของแอเดรียนน์ ภรรยาของอาร์มสตรอง โดยนักร้องเพลงแจ๊ซซ์สาว จะร้องในส่วนของเอเวอร์ลีคนน้อง ซึ่งโดยปกติใช้เสียงร้องประสานที่สูง ส่วนอาร์มสตรองจะรับบทดอน

“พวกเราเคยร้องเพลงกับสตีวี วอนเดอร์ และวงของเขา แล้วก็คนอีกกลุ่ม นั่นคือ การทำงานของผมกับนอราห์หนแรก” อาร์มสตรองเล่า “ตอนนั้น… ผมหมกตัวเองอยู่กับงานชุดนี้ของดิ เอเวอร์ลี บราเธอร์สได้สัก 2 -3 ปีกว่าแล้ว ผมคิดว่าเพลงของพวกเขาสวยงาม เปิดฟังอัลบั้มชุดนี้ทุกๆ เช้า ไม่ว่าจะหลับหรือตื่น ผมรู้สึกว่า เออ… มันคงดีนะที่จะเอางานชุดนี้มาทำใหม่ ผมคิดว่ามันเป็นงานที่ไม่ค่อยโดดเด่น และน่าจะมีคนมากกว่านี้ ที่ได้ทำความรู้จักกับมัน แต่ผมอยากทำโดยมีเสียงร้องนำหญิงด้วย เพราะจะทำให้มีความหมายที่แตกต่างออกไป บางทีอาจเป็นขยายขอบเขตความหมายออกไปอีกด้วยซ้ำ ขณะฟังเปรียบเทียบกับเพลงที่ร้องโดยทั้งสองพี่น้อง แล้วภรรยาของผมก็บอกว่า ‘ทำไมไม่เอานอราห์ โจนส์ มาร้องละ?’ และผมก็ ‘เออ… ใช่ ผมรู้จักเธอ’ คือผมหมายความว่า เราเคยร้องเพลงร่วมกันกับสตีวี วอนเดอร์ ผมเลยโทรไปหาเธอ และเธอตอบตกลง”

โจนส์เองก็สนใจในโปรเจ็คท์นี้เช่นกัน เพราะตัวเธอเองลึกๆ แล้วก็ชื่นชอบดิ เอเวอร์ลีฯ และเพลงคันทรีเป็นทุนเดิมอยู่ ทั้งคู่พูดถึงการทำงานในอัลบั้มชุดนี้ว่า เหมือนกับการนัดบอด

[/one_half]

[one_half]“ผมคิดว่านอราห์ โจนส์เป็นคนที่สามารถจะร้องเพลงอะไรก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นร็อค ไปถึงแจ๊ซซ์ หรือว่า บลูส์” เขาเผย “และผมก็รู้ว่าการร้องประสานของเธอมันน่าทึ่งมากๆ”

การร้องเพลงในแบบดูโอ เป็นสิ่งที่อาร์มสตรองไม่ได้ทำบ่อยนัก และทำให้การทำงานครั้งนี้มีเสน่ห์ “คนฟังเพลงทั่วๆ ไปอาจจะ… ‘เฮ้ย… นั่นไม่ใช่พังค์ร็อค’ หรืออะไรก็ตามเมื่อฟังอัลบั้มชุดนี้ แต่ผมชอบการทำอะไรที่แตกต่าง มันสนุกดี มันทำให้ชีวิตมีอะไรที่น่าสนใจมากขึ้น”

“นั่นคือหัวใจสำหรับเรา นี่ไม่ใช่การทำก็อปปี้” โจนส์ ย้ำ ทั้งคู่ใช้เวลาบันทึกเสียงรวม 9 วันในช่วงปลายฤดูใบไม้ผลิและต้นหน้าร้อน “เพลงอย่าง Down in the Willow Garden และ Put My Little Shoes Away เป็นเพลงที่เนื้อร้องหม่นมาก พวกเราคิดว่า น่าจะทำให้มันสดใสขึ้นนิดหน่อย”

การทำอัลบั้ม Foreverly เสร็จสิ้นอย่างรวดเร็ว และอาร์มสตรองกับโจนส์ก็ไม่มีแผนที่จะแสดงร่วมกัน “มันเป็นเรื่องสนุกที่ได้ทำอะไร 2-3 อย่างร่วมกัน” อาร์มสตรอง ยอมรับ “ตอนนี้เราก็ต้องพาทุกอย่างให้ก้าวไป”

กับการจากไปของฟิล เอเวอร์ลี เมื่อ 3 มกราคมที่ผ่านมา ทั้งคู่ต่างออกมากล่าวไว้อาลัยถึงหนึ่งในสมาชิกของ ดิ เอเวอร์ลี บราเธอร์ส “ผมเสียใจอย่างมากกับข่าวการจากไปของฟิล เอเวอร์ลี” อาร์มสตรอง เขียนเอาไว้ในทวิตเตอร์ “ย้อนกลับไปถึงวันที่ผมสามารถจำเพลงที่ตัวเองฟังได้ ก็คือวันที่ผมรู้จักกับเดอะ เอเวอร์ลีฯ เสียงประสานเหล่านั้นของพวกเขา จะคงอยู่ชั่วนิจนิรันดร์” และ “เพราะเราจะคิดถึงคุณ ขอบคุณมาก ฟิล” สำหรับโจนส์ กล่าวในแถลงการณ์ว่า “ดิ เอเวอร์ลีฯ มีอิทธิพลอย่างสูงต่อนักดนตรีในทุกแนวทาง” และ “เสียงร้องประสานสูงๆ ที่ฟิลร้อง ฟังลื่นไหล และงดงาม ไม่รู้สึกถึงความพยายาม เข้าถึงจิตใจของคนฟัง เขาเป็นหนึ่งคนที่เยี่ยมยอดที่สุด และเป็นเรื่องน่าเสียใจที่ต้องเสียเขาไป”

ซึ่งทั้งคู่ได้สดุดีดอนและฟิล ในแบบที่ไม่รู้ตัวล่วงหน้าไว้ก่อนแล้วจากอัลบั้มชุดนี้ Foreverly[/one_half]

จากเรื่อง กว่าจะเป็นอัลบั้ม Foeverly งานสดุดี ดิ เอเวอร์ลี บราเธอร์สของ บิลลี โจ อาร์มสตรอง และนอราห์ โจนส์ (จบ) โดย โดย นพปฎล พลศิลป์ คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ หนังสือพิมพ์ ไทยโพสท์ 22 มกราคม 2557