HORNS: ถือเป็นงานสุดโต่ง ที่ทำออกมาได้แบบดูสนุก สามารถผสมผสานความแตกต่างของเรื่อง ที่มีทั้งโรแมนติค, สยองขวัญ, อารมณ์ขันแบบตลกร้าย, ความเป็นแฟนตาซี, ซ่อนเงื่อน และภาพชวนกึ๋ย เข้าด้วยกันได้อย่างลงตัว ในแบบที่ไม่ใช่แค่ดูเอามันส์ แบบที่ตัวผู้กำกับ อเล็กซอง อาฌา เคยทำไว้ในหนังอย่าง Piranha 3D หากจะเอาซึ้งเอาความประทับใจก็ได้อยู่
และความแตกต่างในแต่ละรูปแบบของเรื่องนั้น ก็ไม่ได้มีแค่อย่างละนิด อย่างละหน่อย ไอ้เรื่องรัก ก็รักกันแบบโคตรๆ ไอ้เรื่องแฟนตาซีก็ว่ากันถึงเทพ ถึงซาตาน แล้วบทจะให้ได้กึ๋ยกัน ก็ซัดกันจนหัวระเบิดขนาดนั้น แต่ที่เด่นและเป็นทีเด็ดที่สุด ก็ยังคงเป็นเรื่องของตลกร้าย การเสียดสี มี่มีทั้งเรื่องความเชื่อ เรื่องการใช้ชีวิตของผู้คน โดยไอ้ที่คันๆ ก็อย่าง การที่จะจับคนชั่ว บางทีมันก็ต้องเอาความชั่วเข้าไปจับ หรืออย่างตัวละครหลักของหนังที่แดเนียล แรดคลิฟฟ์เล่น ยิ่งพยายามจะทำให้สะอาดสักเท่าไหร่ ก็ยิ่งกลายเป็นดูเลวร้ายมากขึ้นเท่านั้น แล้วอีกอย่างที่หนังย้ำอยู่หลายครั้งเลยทีเดียวก็คือ เอาเข้าจริงๆ แล้ว ซาตานมันก็คือเทวดาตกสวรรค์นั่นเองแหละ
อีกอย่างที่ใช้ได้ของหนัง ก็คือบรรยากาศซองมอยๆ ในเรื่องที่หดหู่ หม่นทึม แล้วช่วยให้อึดอัดไปโดยไม่รู้ตัว
สำหรับแดเนียล แรดคลิฟฟ์ ที่พยายามจะสลัดให้หลุดจากภาพพ่อมดน้อย ที่เห็นกันจะๆ ตั้งแต่การเล่นหนังเรื่องนี้ที่ภาพลักษณ์นั้นไปคนละขั้ว ก็ยังไปไหนได้ไม่ไกลจากเดิม ถือว่าได้คะแนนเต็มในส่วนของความพยายาม แต่แค่พอผ่านสำหรับผลลัพธ์ที่ออกมา
แต่สำหรับตัวผู้กำกับอาฌา หลังทำหนังแหวะๆ เลือดสาดมาตลอด การมาทำหนังที่มีส่วนผสมด้านตรงข้าม ออกมาได้อย่างที่เห็น ถือว่าสอบผ่านสบายๆ โดยไม่เสียลายเซ็นของตัวไปไหน แถมยังให้ใครๆ ได้เห็นความสามารถของเขาเพิ่มขึ้นอีกต่างหาก
โดย นพปฎล พลศิลป์
ให้กำลังใจด้วยการคลิกไลค์เพจสะเด่าส์ได้ง่ายๆ ที่นี่