วงทรีโอ สองชายหนึ่งหญิง เชอร์เชส เป็นอีกวงดนตรีที่มาเยือนบ้านเราในช่วงที่น้ำกำลังขึ้น ชื่อเสียง กำลังไต่ระดับ แม้จะมีอัลบั้มแค่สองชุด คือ The Bones of What You Believe งานชุดแรกเมื่อปี 2013 และงานชุดสอง Every Open Eye เมื่อปี 2015 แต่ก็เห็นได้ชัดถึงพัฒนาการในการทำงาน แล้วเพียงแค่งานเปิดตัว เชอร์เชสก็แสดงให้เห็นถึงทางดนตรีเฉพาะตัว ที่แตกต่างไปจากงานในตลาดเพลงโดยทั่วๆ ไป ทำให้วงของลอเรน เมย์เบอร์รี (ร้องนำ, ซินธิไซเซอร์, แซมเปลอร์), เอียน คุก (ซินธิไซเซอร์, กีตาร์, เบส, ร้องนำ) และมาร์ติน โดเฮอร์ตี (ซินธิไซเซอร์, แซมเปลอร์, ร้องนำ) กลายเป็นที่จับตามองนับแต่นั้น
อย่างที่รู้กัน พวกเขามาเล่นในบ้านเราในฐานะส่วนหนึ่งของงาน Tiger Jams – CenterStage ที่มีวงดนตรีไทยมาร่วมแสดงบนเวทีเดียวกันด้วย ไม่ว่าจะเป็นวงหน้าใหม่อย่าง Monkey Business, Mirrr และ 23’O หรือวงที่รู้จักกันดีแล้วสำหรับคอเพลงไทย โดยเฉพาะแฟนเพลงแนวๆ ทั้งหลาย อย่าง Polycat, Jelly Rocket และ สมเกียรติ ซึ่งต่างก็มีผลงานออกมาให้ฟังกัน และเป็นที่รู้จักไม่ใช่เฉพาะคอเพลงอินดี
โดยในงานนอกจากการแสดงดนตรีสดๆ ก็ยังมี งานศิลปะไอเดียดีๆ แปลกๆ จาก โน้ต Dudesweet, Eyedropper Fill และ TUNA Dunn ให้ได้ชมกันด้วย ที่สำคัญไม่ว่าจะเป็นการแสดงดนตรี หรืองานศิลปะ ต่างก็อยู่ในกรอบของคอนเส็ปท์ที่ว่า ‘เพราะวันนี้มีแค่ครั้งเดียว’ ทำให้รูปแบบของงานนี้ ที่จัดขึ้นเมื่อ 7 กันยายนที่ผ่านมา ที่ไบเทค บางนา ฮอลล์ 107 มาพร้อมกับคอนเส็ปท์น่าสนใจ แต่ไฮไลท์และศูนย์กลางของความบันเทิงในวันนั้น ก็ต้องยกให้การแสดงดนตรี ที่มีการแสดงของเชอร์เชสปิดท้าย โดยศิลปินไทย ต่างก็หยิบเอาเพลงที่มีคอนเซ็ปต์ ‘เพราะวันนี้มีแค่ครั้งเดียว’ เป็นแรงบันดาลใจ มาเล่นให้ได้ชมกันด้วย
เห็นได้ชัดว่าแต่ละวง เต็มที่กับการทำงานในครั้งนี้ ในส่วนของโปรดัคชันก็ถือว่าดี อย่าง โพลีแค็ทที่ได้ดูโชว์ของพวกเขาติดๆ กัน ครั้งนี้เป็นหนที่สาม ซาวนด์แน่น เต็มกว่าครั้งก่อนๆ แสงสีก็ไม่ขี้เหร่ มีลูกเล่นดีๆ ให้แฟนเพลงได้ ‘ว้าว!’ และเมื่อถึงคิวของเชอร์เชส ทุกอย่างก็ ‘เต็ม’ และ ‘ครบ’ มากขึ้น บีทของดนตรีมีพลัง เซ็ทลิสท์ก็ไหลไปอย่างต่อเนื่อง จุดเด่นของพวกเขาอยู่ที่เสียงร้องของลอเรน แข็งแรง มีขอบเขตไกลกว่าจะเป็นแค่นักร้องเพลงซินธ์ป็อป และต้องยอมรับว่า เป็นส่วนหนึ่งที่สร้างเอกลักษณ์ ความแตกต่างระหว่างเชอร์เชส และวงอื่นๆ ในตลาดเพลงตอนนี้
เรื่องบนเวทีของงานนี้ ถือว่าทำออกมาดี เป็นคอนเสิร์ตเล็กๆ ที่ศิลปินสนุก และนั่นก็ทำให้คนดูสนุกไปด้วย แม้หลายๆ วงจะไม่ได้โด่งดัง หรือมีเพลงฮิตอะไรมากมาย
แต่ก็ต้องยอมรับเช่นกันว่า สถานที่จัดงานที่ใช้ไบเทค ฮอลล์ 107 ไม่ใช่สถานที่เหมาะสักเท่าไหร่กับการการแสดงดนตรี เพราะสภาพเสียงโดยรวม หากไม่ได้อยู่ที่บริเวณส่วนหน้าของเวที จะฟังก้องมากจนจับอรรถรสดนตรีได้ไม่สนุกนัก กระทั่งบริเวณบูธมิกซ์เองก็ใช่ว่าจะรอด
เข้าใจว่า สถานที่จัดคอนเสิร์ตดีๆ ในบ้านเรา ที่ซัพพอร์ทโชว์ขนาดกลางๆ ใช่ว่าจะหากันได้ง่ายๆ กับฮอลล์ 105-106 ของไบเทคที่ใช้จัดกันเป็นประจำ ก็มีคอนเสิร์ตใหญ่จับจอง, มูนสตาร์ แม้เสียงจะไม่ขี้เหร่ แต่เรื่องความปลอดภัย อย่างทางเข้าออก รวมไปถึงการเดินทาง ก็ไม่สะดวกนัก, ฮอลล์แสดงสินค้าที่อิมแพคท์ แม้จะพอใช้ได้แต่ก็ไม่ค่อยว่าง ธันเดอร์โดมก็ไกล ไปมาไม่สะดวก โดยไม่ต้องไปนึกราคาค่าสถานที่
หากกับฮอลล์ 107 ของไบเทค ที่เพิ่งได้มาสัมผัสเป็นครั้งแรก ต้องบอกว่าไม่ใช่เลย และที่ตลกก็คือ พอออกมาด้านนอก เพราะเบียดเสียดบริเวณตรงกลางหน้าเวทีไม่ไหว มาอยู่ที่มิกซ์เสียงก็ไม่ได้ เสียงกลับดี คมและฟังสนุกกว่าซะอย่างนั้น
เป็นกำลังใจให้ทีมงาน ได้หาสถานที่ ที่เหมาะสม และลงตัวเจอ เพราะกับตัวงาน คอนเส็ปท์ต่างๆ วงที่เอามาเล่นนั้น ใช้ได้ สอบผ่านฉลุย ส่วนคนที่อยากรู้ว่าจะมีกิจกรรมอะไรสืบต่อไปจากงานนี้ ก็คลิกติดตามกันได้ที่ www.tigerjams.com และfacebook.com/tigerbeer ครับ
จากเรื่อง Chvrches และอื่นๆ อีกมากมายในงาน Tiger Jams – CenterStage คอลัมน์ ดนตรีมีเหตุ โดย นพปฎล พลศิลป์ หนังสือพิมพ์ไทยโพสท์ วันที่ 20 กันยายน 2559
ติดตามอ่านเรื่องราว ข่าวสาร ชมตัวอย่าง ชมคลิป ชม MV อ่านงานวิจารณ์หนัง และเพลง แบบนี้ ได้ด้วยการกดไลค์ Like เพจสะเด่าส์กันไว้ก่อน ได้ที่นี่