BIRDS OF PREY [AND THE FANTABULOUS EMANCIPATION OF ONE HARLEY QUINN]: ไม่ใช่แค่เป็นงานตอนแยกของฮาร์ลีย์ ควินน์ ตัวแสบแห่งทีม Suicide Squad แต่ยังเป็นการแนะนำทีมปราบอาชญากรรมทีมใหม่ ที่ใช้ชื่อนกผู้ล่า โดยมีควินน์ทำหน้าที่เหมือนกับผู้ดำเนินรายการไปพร้อมๆ กัน
แม้จะมีผลงานกำกับหนังใหญ่ก่อนหน้านี้แค่เรื่องเดียว แต่แคธี หยานผู้กำกับหญิงเชื้อสายจีนก็ทำได้ดีในเรื่องของสไตล์ ทำให้หนังมีความฉูดฉาดและลักษณะเฉพาะตัวตั้งแต่แรกเห็น ทั้งการใช้กล้อง ดนตรีประกอบ โดยเฉพาะงานอาร์ทดีไซน์ซึ่งสอดรับกับงานอาร์ทของหนังที่เริ่มต้นเอาไว้ใน Suicide Squad ได้พอดิบพอดี
ตัวเรื่องที่เดินหน้าต่อจากที่ Suicide Squad ทิ้งเอาไว้ ก็ถือว่าวางพล็อตได้สนุก แบบงานจำพวกฝนตกขี้หมูไหล คน… ไรมาพบกัน ที่บางสิ่งบางอย่าง นำตัวละครที่ไม่น่าจะต้องมาร่วมหัวจมท้ายกันได้มาเจอกัน ไม่ว่าจะเป็นตัวควินน์, นักฆ่าหน้าไม้ – ฮันเทรสส์, ตำรวจหญิง – เรเน มอนโตยา, นักร้องสาว – แบล็ค คานารี, เด็กหญิงนักล้วง – คาสซานดรา เคน และตัวร้ายของเรื่องโรมัน ไซโอนิส ที่หากเจาะดูตัวละครแต่ละราย หนังได้ตัวละครที่มีเสน่ห์และมีแบ็คกราวนด์ที่น่าสนใจที่เดียว
แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า หยานทำหนังออกมาขาดๆ (มากกว่าเกิน) ทั้งที่โทนแบบการ์ตูน พร้อมให้ใส่อะไรได้อย่างเต็มที่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตัวละครที่เพี้ยน ห่ามกันสุดๆ แต่เธอก็ใช้โอกาสที่เปิดให้ได้ไม่คุ้ม โดยเฉพาะอารมณ์ขันในแบบตลกร้ายที่ดูแห้ง และไม่คมคายสักเท่าไหร่ คือโทนหนังขนาดนี้แล้ว มันต้องตึ่งโป๊ะกันได้เลย ไม่ใช่แค่รู้สึก “หึๆ” อย่างที่เห็น ก็เลยทำให้ตัวเรื่องที่บางเบาอยู่แล้ว ไม่ได้ลื่นไหลดูสนุกในแบบกวนโอ๊ยกันไปได้ตลอดทั้งเรื่อง
โดยที่ไม่ต้องไปนับเรื่องการลงลึกในเรื่องของตัวละคร เพราะจากที่เห็นเป็นแบบนี้ก็โอเคอยู่ในระดับหนึ่ง เน้นที่เรื่องมากกว่าตัวละคร ไม่งั้นหนังจะกลายเป็นงานซูเปอร์ฮีโรศาลาคนเศร้าไปซะ
แต่ก็นะ… กับตัวละครบางตัวเปิดมาดูดีอย่างตัวร้ายไซโอนิส หนังก็ทำหมูหกตกพื้นไปซะ เมื่อกลายเป็นตัวร้ายดาดๆ เหนือกว่าลิ่วล้อในการดูแลของตัวเองเพียงนิดเดียว จะหันไปพึ่งพาฉากแอ็คชัน ก็ไม่ต่างไปจากตัวหนัง คือดีไซน์ออกมาดี แต่นำเสนอได้แบบไม่ถึงซะอย่างนั้น โดยเฉพาะในฉากใหญ่ตอนสุดท้าย ที่ดูเต็มไปด้วยความวุ่นวาย หากก็มีความเชื่อมโยงต่อเนื่องกัน แต่ปรากฏว่าดันออกมาหนืดๆ ไม่ลื่นตา ที่สามารถเปลี่ยนโฟกัสในการชมจะบน-ล่างหรือซ้าย-ขวาก็มีอะไรสนุกๆ ให้ดู
แต่อย่างน้อยหากหวังแค่ได้เห็นฮาร์ลีย์ ควินน์ (หรือมาร์โกท์ ร็อบบี) ทำอะไรสนุกๆ มากกว่าที่เคยเจอใน Suicide Squad ก็ถือว่าหนังทำให้อิ่มท้องในระดับหนึ่ง แต่จะไปต่ออีกนั้นก็ถือว่าต้องเหนื่อยกันอีกยก ส่วนการเปิดตัวทีมนกผู้ล่า แล้วหวังว่าพวกเธอจะมีหนังตอนแยกต่อออกไปนั้น จากที่เห็น นอกจากเรื่องราวของพวกเธอจะไม่น่าสนใจแล้ว ยังไม่มีใครในทีมที่มีเสน่ห์ให้อยากดูหรือคิดอยากรู้ว่าชีวิตในภายภาคหน้าจะเป็นอย่างไร?
โดย นพปฎล พลศิลป์
[one_half][/one_half][one_half_last][/one_half_last]