MALEFICENT: ภาพออกมาเหมือนกับว่าจะเป็นหนังพลิกประวัติศาสตร์ของวอลท์ ดิสนีย์ ไม่ว่าจะเป็นการเอาตัวร้ายมาเป็นตัวเอก หรือโทนของภาพที่ดูหม่นมืด แต่เอาเข้าจริงๆ ก็เป็นเพียงแค่ “ภาพ”
Maleficent ยังเป้นหนังเทพนิยายสำหรับครอบครัวในสไตล์ดิสนีย์ มีตลกตามพระตามนาง มีอภินิหาร แฟนตาซี และเรื่องราวที่เป็นการมองโลกในแง่ดี โดยมีตัวละครมาเลฟิเซนท์เป็นศูนย์กลางของหนัง และไปๆ มาๆ ก็ดูจะเป็นตัวละครเพียงตัวเดียวที่มีมิติ มีเลือดเนื้อ จิตวิญญาณ รวมไปถึงพัฒนาการ มีที่มาที่ไปที่ชัดเจน เพราะตัวละครอื่นๆ ที่เหลือดูจะมากันแบนๆ
เรื่องราวไม่ยากเหนือการคาดเดา กระทั่งจุดหักมุมในตอนท้าย ความสัมพันธ์ของตัวละครอื่นๆ นอกจากที่เกี่ยวข้องกับมาเลฟิเซนท์ เช่นความสัมพันธ์ของพระราชาสเตฟาน กับเจ้าหญิงออรอรา ดูห่างเหิน บาในแบบที่หลายๆ ครั้งก็หาเหตุผลไม่ได้
และหนังก็ได้การแสดงที่เป็น “ที่สุด” อีกครั้งหนึ่งของแองเจลินา โจลี ที่เป็นทุกอย่างของหนัง พลัง แรงขับเคลื่อน หัวจิตหัวใจ ที่ทั้งแบก-ลาก-ดึง-ดันหนังที่ดูบางเบาเรื่องนี้ไปได้จนสุดทาง สมกับที่ตัวละครของเธอเป็นทุกอย่าง (เช่นกัน) ของหนังเรื่องนี้ โดยมีจุดพลิกผันให้ลุ้น หรือเซอร์ไพรส์อยู่บ้างในตอนท้าย ขณะที่มุขตลก อารมณ์ขันก็น่าจะโดนใจผู้ชมตัวเล็กๆ ของดิสนีย์ ได้ดีกว่า
ขณะที่ผู้ชมตัวใหญ่ๆ ก็ถือว่าไปดู แองเจลินา โจลี โชว์ ก็แล้วกัน…
โดย นพปฎล พลศิลป์